لیست مقالات موضوع آلودگی خاک و آب با فلزات سنگین
-
دسترسی آزاد مقاله
1 - استفاده از میکروارگانیسمها در پاکسازی زیستی فلزات سنگین موجود در خاک
جینا تن زاده محمد پناهندهزیست پالایی یک فناوری نوآورانه و امیدبخش در دسترس جهت حذف فلزات سنگین و بازیابی فلزات سنگین در زمین¬ها و آب¬های آلوده شده است. از آن¬جا که میکروارگانیسم¬ها استراتژی¬های مختلفی برای خود زیستگاه¬های آلوده شده به فلزات سنگین را توسعه داده¬اند، این موجودات زنده به توسعه و ا چکیده کاملزیست پالایی یک فناوری نوآورانه و امیدبخش در دسترس جهت حذف فلزات سنگین و بازیابی فلزات سنگین در زمین¬ها و آب¬های آلوده شده است. از آن¬جا که میکروارگانیسم¬ها استراتژی¬های مختلفی برای خود زیستگاه¬های آلوده شده به فلزات سنگین را توسعه داده¬اند، این موجودات زنده به توسعه و اتخاذ سازوکار¬های پالایش¬های مختلف از جمله جذب، تجمع، زیست دگرگونی و كانی‌سازی زیستی شناخته شده¬اند. جذب فلزات سنگین توسط سلول¬های میکروبی در نتیجه مکانیسم‌های جذب زیستی و تجمع زیستی است. آب و غذایی که مصرف می¬کنیم اغلب به فلزات شیمیایی و سنگین از قبیل مس، نیکل، روی، سرب، کادمیوم، آرسنیک، کرم و جیوه آلوده شده‌اند که عامل ایجاد بیماری‌های بسیاری هستند. بسیاری از مطالعات اثبات کرده است که میکروب¬ها توانایی حذف فلزات سنگین از خاک‌های آلوده شده را دارند. در بین باقی آن¬ها تعدادی از میکروارگانیسم¬هایی که نقش بزرگی در زیست پالایی فلزات سنگین بازی می¬کنند عبارتند از: گونه¬های پسودوموناس¬ ((Pseudomonas spp کورینه باکتریوم (Corynebacterium¬ spp)، باسیلوس (Bacillus spp) ارتروباکتر، Arthrobacter spp)) آلکالیجنس (Alcaligenes spp)، ردوکوکوس ((Rhodococcus spp، فلاووباکتریوم (Flavobacterium)، متانوجنس، نوکاردیا (Nocardia spp (، ازتوباکتر (Azetobacter spp)، آسپرژیلوس نیجر Aspergilusniger)¬(، متوسینوس,( Methosinus فورمییومووالدریوم (Phormidiumvalderium) و ..., هستند. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
2 - مقایسه ی کاربرد ضایعات نانو و میکرو به عنوان منبع تامین کننده ی فلز روی در کشت هیدروپونیک خیار
سحر مقدسی بروجنی فتح اله کریم زادهدفع تایرهای فرسوده یکی از چالش های محیط زیستی سال‌های اخیر بسیاری از کشورها است. پژوهش¬های پیشین نشان دادند خاکستر ضایعات لاستیک و نانوذرات آن منبع مناسبی از روی برای گیاه هستند. در پژوهش حاضر سعی بر آن شده تا ضمن امکان کاربرد ضایعات لاستیکی و نانوذرات آن (به عنوان منب چکیده کاملدفع تایرهای فرسوده یکی از چالش های محیط زیستی سال‌های اخیر بسیاری از کشورها است. پژوهش¬های پیشین نشان دادند خاکستر ضایعات لاستیک و نانوذرات آن منبع مناسبی از روی برای گیاه هستند. در پژوهش حاضر سعی بر آن شده تا ضمن امکان کاربرد ضایعات لاستیکی و نانوذرات آن (به عنوان منبع تامین کننده روی گیاه) و مقایسه آن با کود سولفات روی تجاری موجود در بازار امکان‌سنجی استفاده از نانوذرات در گیاه مورد بحث و بررسی قرار گیرد. به این منظور ضمن تولید نانوذرات و مشخصه¬یابی آن با میکروسکوپ الکترونی روبشی و عبوری، این ضایعات در کشت هیدروپونیک خیار به کار گرفته شده و عملکرد کمی و کیفی محصولات تغذیه شده با نانوذرات تولیدی، ذرات میکرونی لاستیک و نیز کود سولفات روی تجاری موجود در بازار مقایسه گردید. براساس نتایج بدست آمده با کوچک شدن اندازه ذرات لاستیک از میکرون به نانو درصد روی قابل عصاره¬گیری از 1.5 به 2.5 درصد افزایش یافت. نتایج این پژوهش نشان داد استفاده از نانوذرات لاستیک سبب افزایش عملکرد گیاه ضمن افزایش غلظت روی گیاه در مقایسه با کود سولفات روی تجاری موجود در بازار و نیز تیمار شاهد می‌گردند. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
3 - مطالعه مروری روشهای حذف آرسنیک از منابع آبی
مرضیه حسن زاده فریبا استواربسیاری از آلاینده‌های موجود در آب برای سلامتی انسان و محیط زیست، مضر و سمی شناخته شده‌اند. در میان این آلاینده‌ها آرسنیک از اهمیت بیشتری برخوردار است، چرا که میلیون‌ها نفر در معرض آب آشامیدنی آلوده به آن قرار دارند. سازمان بهداشت جهانی، حد مجاز آن را کمتر از 01/0 میلی گ چکیده کاملبسیاری از آلاینده‌های موجود در آب برای سلامتی انسان و محیط زیست، مضر و سمی شناخته شده‌اند. در میان این آلاینده‌ها آرسنیک از اهمیت بیشتری برخوردار است، چرا که میلیون‌ها نفر در معرض آب آشامیدنی آلوده به آن قرار دارند. سازمان بهداشت جهانی، حد مجاز آن را کمتر از 01/0 میلی گرم در لیتر (10 میکرو گرم در لیتر) در آب آشامیدنی مشخص کرده است و همچنین حد مجاز آرسنیک در استاندارد 1053 ایران نیز همین مقدار گزارش شده است. در این مطالعه به بررسی تکنیک¬های مختلف حذف آرسنیک و همچنین کارایی نانوذرات مختلف در تصفیه آرسنیک از آب آشامیدنی پرداخته شده است. از روشهای متداول حذف آرسنیک از منابع آبی می‌توان به اکسیداسیون، انعقاد و لخته سازی، اسمز معکوس و اولترافیلتراسیون، تعویض یونی، گیاه پالایی و فناوری های نوین با تکیه بر استفاده از نانوذرات اشاره نمود. یافته ها نشان داد علی‌رغم درصد بالای حذف آرسنیک با استفاده از روش هایی مانند اکسیداسیون، تعویض یونی و شناورسازي با هواي محلول، این روش‌ها از لحاظ اقتصادی به صرفه نبوده و مدت زمان حصول به راندمان بهینه بالا می‌باشد. اخیراً استفاده از نانوذرات بسیار مورد توجه قرار گرفته است؛ بطوری‌که با استفاده از نانوذرات اکسید فلزاتی مانند آهن مغناطیسی، روی، مس، سریم و آلومینیم می‌توان آرسنیک محلول در منابع آبی با غلظت بالای mg/L 50 را به‌طور کامل حذف نمود و پس از اشباع شدن جاذب، با واجذب آلاینده، امکان چندبار استفاده از جاذب‌ها میسر می باشد. در نتیجه، استفاده از نانوذرات نسبت به فرایندهای شیمیایی بهتر بوده و با توجه به راندمان بالا در زمان کم، از لحاظ اقتصادی به صرفه می باشد. پرونده مقاله